حکمی شرعی که در زمان انتخابات واجب نیست

وبلاگ > موسوی، سیدعبدالجواد -
از بزرگی نقل شده است که: برخی امور در اوایل انقلاب صرفا عبادی بود، مدتی بعد شدعبادی-سیاسی، و امروز کاملا شده سیاسی. بدون شک اگر بخواهیم برای آن امور مصداقی بیاوریم یکیش همین موضوع پرسروصدای حجاب است. این که حجاب حقیقتا چه جایگاهی دردین مبین اسلام دارد و یک جامعه اسلامی تا چه اندازه باید به این موضوع اهمیت بدهد در صلاحیت صاحب این قلم نیست

اما این را نمی توان انکار کرد که برخورد نظام جمهوری اسلامی پس از گذشت بیش از سه دهه از عمر انقلاب اسلامی با موضوع حجاب آن قدر متناقض و عجیب و غریب است که جز سردرگمی و آشفتگی و گاه بدبینی به اصل و اساس شریعت، نتیجه دیگری در پی نخواهد داشت. آن ها که پیروی از شریعت را فارغ از حکومت و نظام بر خود فرض می دانند البته  ماجرای دیگری دارند. آن ها بی توجه به رفتارهای ضد و نقیض و موسمی اهل سیاست تکلیفشان را روشن کرده اند اما در صد بالایی از مردم چشم به رفتارهای حکومتی دارند که مدعی اسلامی بودن است. آن ها همان قدر که رفتارهای خوب حکومت را به پای اسلام می نویسند رفتارهای بد و ناپسند را هم به حساب اسلام می گذارند. هرچه قدرهم که برای آن ها شعر بخوانید که:

اسلام به ذات خود ندارد عیبی

هرعیب که هست از مسلمانی ماست

فایده ای ندارد که ندارد. آخر این هم از دسته گل های خود ماست. نمی توان هرجا که توفیقی به دست آمد بگوییم ای مردم این ها از برکات اسلام است اما هرجا که خراب کردیم بگوییم : هرعیب که ....بله، یکی از جاهایی که حسابی خراب کرده ایم همین موضوع حجاب است. این مردم بیچاره نفهمیدند بالاخره حجاب بانوان جزو مسلمات دینی هست یا نیست. شاید بگویید این که حجاب جزو مسلمات دینی است که بارها و بارها توسط مبلغان دینی از تریبون های رسمی و نیمه رسمی تبلیغ شده است. بله، درست می فرمایید اما در عمل چه طور؟ مبلغان دینی خیلی چیزها می گویند که درعمل نشانه ای از اجرای آن نمی بینیم. مبلغان دینی در باره سود بانکی و ربا و رزق حلال هم چیزهایی می گویند که درگوش ها خوش آهنگ است اما در عمل چیز دیگری می بینیم. در باره حجاب هم اوضاع از همین قرار است. مردم حق دارند از خود بپرسند این چه جور قانون و شرعی است که شش ماه هست و شش ماه نیست. در زمان انتخابات رعایت آن واجب نیست اما پس از انتخابات از اوجب واجبات است. در تیر و مرداد و شهریور می شود بزرگ ترین گناه کبیره اما در دی و بهمن و اسفند حتی جزو مکروهات هم به شمار نمی آید. در آستانه بیست و دوم بهمن ماه و انتخابات، رسانه ملی به آن ها که پوشش دلخواه رسمی را رعایت نمی کنند می گوید حماسه ساز اما در دیگر اوقات همین حماسه سازان می شوند جزو عوامل تهاجم فرهنگی و استکبار جهانی. یک روز به همان ها که می گویند بدحجاب گل می دهند و دیگر روز به زور باتوم آن ها را سوار ون می کنند تا ارشادشان نمایند. من می گویم حالا که ظاهرا همه چیزمان سلیقه ایست و قانون و تصمیم مشخصی هم وجود ندارد مردم را از این بلاتکلیفی خلاص کنید. یا زنگی زنگ یا رومی روم. باور بفرمایید این سیاست یک بام و بی شمارهوا روزی روزگاری کار دست همه خواهد داد.