تکریم ارباب رجوع یا تهدید ارباب رجوع؟
تکریم ارباب رجوع یا تهدید ارباب رجوع؟
استان‌ها > فارس - بیمارستان شهید فقیهی شیراز را همه به واسطه مسافران چشم انتظاری که
زیر درختان نارنج وسط بولوار زند شب را به روز و روز را به شب می رسانند، می
شناسند
.
مسافرانی که از بد روزگار و به دلیل نبود اقامتگاه بیمار در قطب پزشکی کشور! مجبورند با یک پیک نیک و پتو، یک سبد ظرف هفته ها در زیر آ‌فتاب داغ تابستان و سرمای استخوان سوز زمستان در این بولوار پر تردد و پر از دود، روزگار بگذرانند. اما این فقط یک روی ماجراست. عمق تراژیک این بیمارستان، از قصه تلخ آدم هایی حکایت دارد که بیشتر مسافران غریبی هستند که از شهرستان های دور و نزدیک به این بیمارستان مراجعه می کنند. شب های این بیمارستان 72 ساله غم غریبی دارد و غریب تر زمانی است که مال این شهر هم نباشی و یک بیمار بد حال هم روی دستت افتاده باشد.
این بیمارستان فرسوده با تخت هایی که بیشتر آسایشگاه های متروک جنگ جهانی دوم را در ذهن تداعی می کند، هیچ نشانه دلچسبی از قطب پزشکی کشور بر پیشانی ندارد جز بیمار و بیمار و بیمار. بخش اتفاقات این بیمارستان با بیمارانی که در راهروهای این بخش دراز کشیده اند بی شباهت به شب های پس از زلزله بم نیست. فقط کافی است پله های سنگی این بیمارستان را طی کنی و به بخش اتفاقات برسی ناله های غریبی که از این سو و آن سو به گوش می رسد و انسان های غریب تری که از فرط بی جایی در راهروی بخش اتفاقات روی تخت دراز کشیده اند با آن چه که ما درباره قطب پزشکی کشور می شنویم هیچ همخوانی ندارد اما لحظه حاد ماجرا زمانی است که در همین بخش قرار است از یک بیمار آزمایش بگیرند. دستشویی ها و سرویس بهداشتی های فوق العاده کثیف و افرادی که از سر بی مبالاتی در آن جا تهوع کرده اند، هر مراجعه کننده ای را از دنیا و زندگی سیر می کند و احساس می کنی اینجا آخر دنیاست.
سرویس های بهداشتی کثیف و روشویی هایی که در آن بالا آورده اند تو را از انجام هر تستی منصرف می کند ضعف فرهنگی و بی مبالاتی مراجعینی که این مکان عمومی را به این حال و روز انداخته اند، یک سوی ماجراست و عدم رسیدگی به سر و وضع بیمارستان یک سوی دیگر.
نیمه های شب است از همین بخش اتفاقات می توانی همراهانی را که با خستگی تمام هنوز در بولوار نشسته اند و چرت می زنند، نظاره گر باشی، می توانی صدای ناله های بیماران دراز کشیده در راهرو را بشنوی، می توانی ازدحام انبوهی از مراجعه کننده را پشت در یکی دو اتاق شاهد باشی و حتی می توانی خودت را با چند تابلوی میخکوب شده بر دیوار بخش سرگرم کنی تا سنگینی زمان را کمتر حس کنی. در میان چند تابلو نصب شده که با بی میلی آن را می خوانی و رد می شوی یک نوشته بناگاه مثل پتک بر سرت کوبیده می شود، نوشته ای که اگر چه زیر آن درج شده است «کمیته طرح تکریم ارباب رجوع مرکز آموزش درمانی شهید فقیهی» اما متن آن هیچ ارتباطی به تکریم ارباب رجوع ندارد: هر کسی به کارکنان وزار خانه ها، موسسات، شرکت های دولتی و شهرداری ها در حال انجام وظیفه توهین نماید به 3 تا 6 ماه حبس و یا 74 ضربه شلاق و یا جزای نقدی محکوم می شود!
