مساحت رنج وامید
شعاع درد مرا ضرب در عذاب کنید
مگر مساحت رنج مرا حساب کنید
محیط تنگ دلم را شکسته رسم کنید/ خطوط منحنی خنده را خراب کنید
طنین نام مرا موریانه خواهد خورد/ مرا به نام دگر غیر از این خطاب کنید
دگر به منطق منسوخ مرگ می خندم/ مگر به شیوه ی دیگر مرا مجاب کنید
در انجماد سکون ، پیش از آنکه سنگ شوم/ مرا به هرم نفسهای عشق آب کنید
مگر سماجت پولادی سکوت مرا/ درون کوره ی فریاد خود مذاب کنید
بلاغت غم من انتشار خواهد یافت
اگر که متن سکوت مرا کتاب کنی
اما یکی گفت:خدا همیشه یک پله بالاتر از توست، نه برای این که خداست،بلکه برای این است که دست تورا بگیرد.
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد