این تلفن همراه در سفرها همراه ناصرالدین شاه بوده و در زمان نیاز به کابلهای کشیده شده بین راه وصل و با مخاطب مورد نظر تماس تلفنی برقرار میشده است.
این تلفن دارای راهنمای فارسی بوده و ساخت کارخانه «البیس» شهر زوریخ میباشد.
* در زندگی خاطراتی هست که مثل خوره روح را
آهسته در انزوا میخورد و میتراشد. این خاطرات را نمیشود به کسی اظهار
کرد، چراکه مربوط است به دورانی شیرین که بازگو کردن آن جز حسرت و اندوه
چیز دیگری به همراه ندارد، خاطراتی که تا در زمان آنها و میان آنها هستی،
شیرینیشان را به درستی درک نمیکنی. به قول سعدی:
سل المصانع رکباً تهیم فی الفواتی
تو قدر آب چه دانی که در کنار فراتی
...
و زیباترین و تکرار نشدنیترین خاطرات همیشه و همواره مربوط است به دوران
«نامزدی». مثلاً همین سرکار خانم آنجلینا جولی و جناب آقای براد پیت. امروز
که در اوج شهرت و ثروت مشغول زندگی با فرزندان رنگارنگ خود هستند هم حتماً
باز دلشان برای دوران نامزدیشان تنگ میشود. قطعاً در دوره نامزدی این
زوج معروف هم نکات و نقاط برجسته و حساسی وجود داشته که حالا دیگر خبری از
آنها نیست و با یادآوری آنها تنها آه سرد از دل برمیکشند.
اکنون در این برهه حساس کنونی، بر خود فرض میدانم که نکاتی چند را خدمت نامزدهای انتخاباتی مطرح کنم.
-
قدر دوران نامزدی را بدانید. یکی، دو ماه دیگر هر چه که پیش آید، باز هم
همین روزهای نامزدی نمیشود. دوران نامزدی همیشه یک چیز دیگری است.
-
دقت کنید که در دوره نامزدی حتماً نظر واقعیتان را درباره هر چیزی اعلام
کنید، چون معمولاً دیگران در دوران نامزدی دروغهایی درباره خودشان و
تواناییهایشان میگویند که بعداً باعث سرافکندگی و آشفتگی در زندگی
میشود.
- در دوره نامزدی معمولاً نامزدها همهچیز را رها میکنند تا به اصل کاری که همانا وصل است، برسند.
-
معمولاً در دوران نامزدی درباره شخص تحقیق میکنند و سوابق را بررسی
میکنند. لذا مواظب باشید نه کسی درباره شما دروغ بگوید و نه کسی همه
راستها را بگوید. حواستان باشد که دروغ گفتن حرام است اما راست گفتن واجب
نیست.
- در دوره نامزدی همه هوای نامزدها را دارند. مواظب باشید که
جوگیر نشوید. شما فقط نامزد هستید. لذا باید همهچیز را در حد حرف برگزار
کنید. وقت عمل، زمان دیگری است، اشتباه نگیرید. شاید قسمت نشد به
دلخواستهتان برسید.
- الآن که نامزدید و پول توی جیبتان هست، طوری خرج
کنید که فردا روز بتوانید تاوانش را بدهید. هرکس امروز یک قران به شما
بدهد، فردا دو قران میخواهد.
- حواستان باشد که نامزدی با ازدواج رسمی
فرق دارد. نگاهی به سرنوشت کسانی که دوران نامزدیشان به وصل نینجامید،
بیندازید و عبرت بگیرید.
محمد حسین نجاتی:
ارسال مقالات علمی ISI در ایران طی چند سال اخیر، رشد خیره کننده ای داشته
است. به طوریکه تعداد این مقالات از 5 هزار مقاله در سال 2006 به 25 هزار
مقاله در سال 2012 رسیده است. اما در کنار این رشد مقالات علمی، به وضوح
شاهد افزایش خرید و فروش این مقالات در کشور هستیم. امروز هر کسی با هر
مدرک تحصیلی و با هر میزان از برخورداری دانش در حوزه تحصیلی خود می تواند
با مراجعه به به سایت های در فضای مجازی و تابلو به دستان و مغازه دارانی
در خیابان انقلاب می تواند سهمی در آمار و تعداد مقالات علمی در پایگاه ISI
داشته باشد. روندی که تا حد زیادی کیفیت زحمت کشان و محققان برجسته کشور
را هم زیر سوال برده است. به همین دلیل اکثر اساتید دانشگاهی ایرانی
معتقدند که تعداد بسیار زیادی از این مقالات پاسخگوی نیاز های روز علمی،
صنعتی، عمومی و اجرایی کشور نیست و بیش تر به دلیل بالاگرفتن تب ارسال
مقالات علمی به پایگاه های علمی دنیا افزایش یافته است.
بررسی
آمار های تعداد مقالات ایران در پایگاه ISI از سال 1383 تا به امروز حکایت
از افزایش 15 برابری تعداد مقالات ISI در کشور را داشته است. همچنین جدید
ترین آمار ها از سال 2006 تا به امروز نشان می دهد، کشور ایران هر سال 2 تا
5 هزار مقاله در هر سال بیشتر به این پایگاه علمی ارسال کرده است. ( شرح
کامل در نمودار شماره یک)
حالا این سوالات مطرح می شود که این تعداد
بالای ارسال مقالات به پایگاه علمی ISI چقدر نیاز های کشور را پاسخگو بوده
است؟ چه تعداد از این مقالات واقعی ، بدون کپی برداری و با انجام فعالیت
های علمی صورت گرفته است؟ و البته اینکه اگر این تعداد بالای مقالات علمی
نشان دهنده رشد علمی کشور است، چرا هر کس به راحتی با پرداخت یک تا چهار
میلیون تومان می تواند مقاله ای را در ISI به پاپ برساند، بدون اینکه وزارت
علوم و نهاد های مربوطه فیلترینگی برای آنها داشته باشند؟
نمودار شماره یک -در نمودار زیر میزان رشد ارسال مقالات علمی به پایگاه علمی ISI اط سال 2006 تا 2012 را بخوانید؛
خرید و فروش ISI از یک و نیم تا 4میلیون تومانپژوهش
علمی با هدف درنوردیدن مرز دانش، محترم و یکی از شرافتمندانه ترین شیوه
های مطرح شدن ملت ها، اشخاص و حتی ارگان ها در جهان است. اما آنچه باعث
بالارفتن تب ارسال مقالات و البته سوتفاهم علمی موجود شده است، تفاوت میان
مقاله و پژوهش علمی است. چاپ مقالات علمی در مجلات خارجی(Institute for
Scientific Information) بی شک مزیت هایی دارد. مثلا ما ایرانی ها می
توانیم ادعا کنیم در علم «به روز» هستیم و فعالیت هایمان در حوزه های مختلف
مورد نقد جهانیان است . البته این صورت خوش ماجراست و بازار مکاره علم
فروشی در خیابان انقلاب صورت دیگری از پژوهش موسسات دانشگاهی است. شما می
توانید بدون اینکه دست به تولید علم بزنید با پرداخت مثلایک میلیون و 500
هزار تومان با لابی موسسات به اصطلاح علمی وطنی صاحب یک مقاله ISI شوید.
البته قیمت ها بسته به نوع رشته های تحصیلی متفاوت است بعضاتا چهار میلیون
تومان نیز می رسد.
نمودار شماره دو - در نمودار زیر ده کشور برتر دنیا در زمینه ارائ مقالات علمی و تعداد آنها را در سال 2012 بخوانید؛
رشد مقالات ISI یا بی محتوا شدن آن در ایران؟
افزایش
خرید و فروش مقالات ISI در ایران تا حد زیادی مورد انتقاد اعضای هیات علمی
با سابقه و مطرح کشور نیزقرار گرفته است. به عنوان مثال ریکه محمد امین
قانعی فرد استاد جامعه شناسی دانشگاه تربیت معلم و عضو هیات رئیسه انجمن
جامعه شناسی ایران در اینباره می گوید: "از یک طرف شما شاهد رشد مقالات،
رشد ISI، رشد تعداد دانشجو، رشد تعداد دانشگاه و بزرگشدن آموزش عالی
هستید، از یک طرف هم، بیمحتوا شدن و دچار زوالشدن این قضیه است".
او می افزاید: "این پدیده را از نگاهی دیگر میتوان «تورم آموزش عالی» نامید. غربیها یک اصطلاح تودهای شدن آموزش عالی یا Massification دارند، اما این تودهای شدن ارتباطی با بخشهای مختلف جامعه دارد؛ از جامعه نیرو میگیرد و به جامعه خدمت میرساند، و تودهای شدن برای خودش جایگاه مناسبی دارد، اما دانشگاههای ما دچار تورم شده است، این تورم مثل هر تورم دیگری منجر به کاهش ارزش میشود. همین جور که تورم اقتصادی، ارزش (پول) را کاهش میدهد، اینجا هم ما شاهد هستیم که ارزشهای دانشگاهی، مسئله اخلاق دانشگاهی و مسئله روح دانشگاهی دارد دچار نوعی بیارزشی میشود، ارزشهای علم دارد جایگاه خودش را از دست میدهد."
اما دکتر مهدی نژاد معاون پژوهشی وزارت علوم می گوید: "این مجلات هر مقاله ای را منتشر نمی کنند و ملاک ما هستند.از سوی دیگر ممکن است یک نفر برای ورود به هیات علمی دانشگاه،10 مقاله بیاورد اما ما یک هیات ممیزه در وزارت علوم و تحقیقات داریم که صحت و جدید بودن این مقالات در مجله ها را بررسی می کند و اگر معتبر نباشند امتیاز نمی دهند . اگرهم خدای نکرده تقلبی باشند حتما برخورد می شود. ما برای این مجلات معیارهایی داریم و هر چند وقت یکبار هم آیین نامه های مربوط به آنها تغییر می کند تا از مجله های معتبر در بخش پژوهش و پایان نامه استفاده کنیم."
دکتر توفیقی وزیر علوم دوره اصلاحان هم می گوید: "من این را رد نمیکنم و شنیدهام که چنین بازارهایی فعال شدهاند. باید هوشیاری به خرج داده شود و جلوی اینطور کارها گرفته شود اما در عین حال نباید اگر چند مورد اینگونه دیده شده آن را به سایر موارد هم تعمیم داد. ممکن است که در موارد کمی هم این اتفاق بیفتد اما این میزان بسیار محدود است. به دلیل موانع و محدودیتهایی که وجود دارد، فکر نمیکنم تعداد زیادی مقاله به این شیوه به چاپ رسیده باشند.