و تو ای علی!
ای شیر! مرد خدا و مردم، ربّالنوع عشق و شمشیر!
ما شایستگی "شناخت تو را" از دست دادهایم. شناخت تو را از مغزهای ما بردهاند،
اما "عشق تو را"، علیرغم روزگار، در عمق وجدان خویش، در پس پردههای دل خویش، همچنان مشتعل نگاه داشتهایم،
چگونه تو عاشقان خویش را در خواری رها میکنی!؟
تو ستمی را بر یک یهودی که در ذمّه حکومتت میزیست تاب نیاوردی،
و اکنون، مسلمانان را در ذمه یهود ببین! و ببین که بر آنان چه می گذرد !
ای صاحب آن بازو که "یک ضربهاش از عبادت هر دو جهان برتر است"
ضربهای دیگر!
چندی پیش حسن روحانی گفته بود که نمیشود مردم را با شلاق به بهشت برد. این سخن رئیسجمهور، واکنشهای بسیاری را به دنبال داشت.
مناسبت دارد نظر بنیانگذار جمهوری اسلامی در اینباره را به عنوان
فصلالخطاب دعواهای کلامی اخیر بازخوانی کنیم. آنچه در تصویر زیر
میخوانید، نوشتهای از امام خمینی (ره) است که در کتاب آدابالصلاه ایشان
آمده است. آدابالصلاه را حضرت امام (ره) در سال 1321 خورشیدی نوشتهاند.
خوشا بحال آنان که نیاز خود را به خدا احساس می کنند، زیرا ملکوت آسمان از آن ایشان است. خوشا بحال ماتم زدگان، زیرا ایشان تسلی خواهند یافت. خوشا بحال گرسنگان و تشنگان عدالت، زیرا سیر خواهند شد. خوشا بحال آنان که مهربان و با گذشتند، زیرا از دیگران گذشت خواهند دید. … هر که بخاطر من شما را ناسزا گفته، آزار رسانند و به شما تهمت زنند، شاد باشید. بلی، خوشی و شادی نمایید، زیرا در آسمان پاداشی بزرگ در انتظار شماست. بدانید که با پیامبران گذشته نیز چنین کردند. «انجیل متی 12-5:3»)
آغاز سال نو مسیحی را به هموطنان مسیحی ام تبریک می گویم.