یکی از اختیارات نمایندگان محترم مجلس که می توان گفت
مهمترین ابزار نظارتی ایشان نیز به شمار می رود ، حق استیضاح رئیس جمهور و
وزرا می باشد که بر اساس اصل ۸۹ قانون اساسی به آنها اعطا گردیده است. اما
اینکه نمایندگان مردم از این حق چگونه استفاده نمایند به درجه استقلال ،
وجدان حرفه ای و هوشیاری آنها بستگی دارد . با مروری بسیار سطحی بر عملکرد
دولت می توان به راحتی به این نتیجه رسید که نمایندگان گویا فراموش کرده
اند که چنین ابزاری نیز در احتیار دارند. اگر ما بطور کلی ارکان جامعه را
بر اساس قانون ، اقتصاد ، سیاست و فرهنگ در نظر بگیریم پرسشی که مطرح می
شود اینست که عملکرد دولت کدامیک از این بخشها را از آسیب مصون نگه داشته
است؟ متأسفانه به هر یک از این حوزه ها که نظری بیندازیم با حجم انبوهی از
سوء مدیریت که همه بخشهای مذکور را تا آستانه نابودی پیش برده مواجه می
شویم.کدام رئیس جمهور تاکنون در برابر نظر ولایت فقیه ایستادگی نموده ؟
کدام دولت از اینچنین کابینه بی ثباتی برخوردار بوده بطوریکه دوره عمر
وزیران دولت در این دو دوره از کشورهای عراق و افغانستان در دوران بحرانی
جنگ نیز کمتر بوده است . مگر سازمان بازرسی و خود مجلس محترم پرونده سنگین
تخلفات قانونی دولت را بارها مطرح نکرده است؟ مگر جمیع اقتصاددانان آشفتگی و
انهدام اقتصاد را ناشی از بی تدبیری دولت نمی دانند؟ مگر اختلاس باور
نکردنی ۳۰۰۰ میلیاردی در همین دولت اتفاق نیفتاده ؟ مگر حجم تحریم ها و
تهدیدات قدرتهای خارجی در همین دولت و بواسطه تصمیمات نسنجده همین
سیاستمداران به اوج نرسیده ؟ مگر نابسامانی نظام اداری ناشی از انحلال
سازمان مدیریت حاصل تفکرات آقایان نبوده ؟ بودجه ریزی که متعارف ترین امور
بوده کجا چنین وخامتی داشته ؟مگر رواج بی اخلاقی در عرصه سیاست و فرهنگ
قبل از این دولت از چنین سابقه برخوردار بوده ؟ و ….نمایندگان محترم آیا
برای طرح عدم کفایت رئیس جمهور حتما باید کشور با خاک یکسان شود تا شما از
این اهرم نظارتی استفاده نمایید؟ نگذارید آیندگان درباره شما و خواب
عمیقتان افسانه ها بسرایند . لطفا بیدار شوید.